Nieuw begin

De Vlaamse Ann Van den Broek begint ook opnieuw, want Q61 is de afsluiting van tien jaar roeren in emoties, angsten, lusten en verlangens in hun hevigste uitingsvorm. Zij verwerkte die in extreem fysieke voorstellingen, waaronder het bekroonde Co(te)lette.

Van den Broek, ‘leerling’ van Krisztina de Châtel, vergde daarbij het uiterste van het uithoudingsvermogen van haar dansers. Maar waar bij De Châtel de vorm altijd prioriteit heeft, staat bij Van den Broek het totale structurele concept volledig in dienst van het gevoel. Herhaling dient bij haar om dichter tot de kern van de emotie te komen, die vaak heftig, zwaar en zwartgallig is.
Q61 is daarbij vergeleken van een bijna pastorale rust, zij het dat de dansers zich in een kille, witte ruimte bevinden. Hun keer op keer herhaalde handelingen (aan- en uitkleden, achterover buigen, in een cirkel rondlopen, verlangend reiken) benadrukken de futiliteit van het bestaan, maar dat lijken zij te hebben geaccepteerd, net als het feit dat er geen onderling contact is. Ieder leeft emotioneel in zijn eigen, witte hokje. ‘It’s a wonderful life, if you can find it’, zingt Nick Cave, maar deze zes dansers hebben het nog niet gevonden.
Het knappe is dat Van den Broek met minimale middelen tot het einde van dit ruim een uur durende werk suspense weet te creëren, die een bijna hypnotiserende uitwerking heeft. Geen vrolijke voorstelling, maar wel een intrigerende.

Francine van der Wiel, NRC Handelsblad, 10 februari 2011